Sapa

Vrijdag 21 februari

Wat een geweldige ervaring, zo'n nachttrein! Het was een hobbelige rit, op sommige stukken kwamen we wel 15 cm los van ons matrasje, maar over het algemeen was het prima vertoeven. We hebben allebei toch zo'n 4 a 5 uurtjes kunnen slapen, al was dit wel met regelmatig wakker worden tussendoor. Onze local in de cabin bleek enorm te kunnen snurken, kwam gewoon boven het geluid van de trein uit! Een klein omaatje met het geluid van een volwassen kerel van 120 kg, haha. We arriveren rond 07:15 uur in Lao Cai, waar we worden opgewacht door onze gids Ha. Het is vanaf Lao Cai nog een klein uurtje met de bus richting Sapa. Eenmaal daar aangekomen, maken we gebruik van een prima ontbijtje in ons hotel. Helaas kennen ze geen verwarming, en het is echt goed koud in de hoge bergen van Sapa! Om 09:30 uur worden we opgehaald door de gids voor onze eerste trekking, dik 10 km wandelen door de kleine dorpjes. De mist hangt nu nog in de valleien, maar volgens Ha moet dit binnen een uurtje weggetrokken zijn. Hij krijgt gelijk, we zien niet de toppen van de bergen, maar gelukkig wel voldoende om te genieten van de adembenemende rijstterrassen en dorpjes. We genieten intens van de wandeltocht, waar we de gehele trip worden vergezeld door lokale verkoopsters met mooie hoofdtooien. Ze zijn gelukkig niet te opdringerig. Onderweg komen we langs een schooltje met schattige kindjes. Elly, een vrouw binnen onze trekkinggroep, had stiften en ballonnen mee genomen, de kinderen vonden het maar wat prachtig! We komen zwijnen, waterbuffels, honden, kippen en geiten tegen. Alle dieren lopen vrij rond, in de dorpjes of op de rijstterrassen. We kijken onze ogen uit. Na een krappe 4 uur lopen eindigen we bij een home stay waar we allervriendelijkst ontvangen worden door de aldaar wonende familie. De 'grootvader' van dit gezin is 38 jaar, hoe bizar! Er wordt een heerlijke lunch voor ons bereid, we hebben tijdens onze reis nog niet eerder zo lekker gegeten als bij dit gezin! We nemen afscheid en kopen uiteindelijk allemaal een kleinigheidje van onze stalkers, ikzelf heb een prachtige sjaal gekocht. We worden opgepikt door het busje en weer netjes in Sapa bij het hotel afgezet. We kunnen onze kamer in en snakken allebei naar een warme douche. Na een nachttreinrit en een trekking hadden we die douche ook wel verdiend! We relaxen even bij de heater, aangezien verwarming niet aanwezig is, hebben we een soort ventilator maar dan voor hitte op de kamer. Het stelt niet veel voor, maar het is beter dan niets. We lopen richting alle winkels en restaurants en drinken ergens wat. Daarna eten we wat in een restaurantje, kopen vervolgens wat drankjes en gaan lekker naar onze hotelkamer. We kunnen niet wachten om lekker in een normaal bed te liggen en van een goede, lange nachtrust te genieten! Terwijl ik me met een drankje op het kleed voor de heater aan het opwarmen ben en nog wat lees, is Ferenc binnen 15 minuten vertrokken onder de elektrische warme deken. Romanticus :)

Zaterdag 22 februari

We hebben heerlijk geslapen, de wekker ging alweer om 08:00 uur, want een tweede trekking start om 09:30 uur. We gaan nu een ander gebied verkennen, met weer andere dorpjes, andere klederdrachten en dus ook weer een groepje andere stalkers. Gelukkig zijn ook deze niet te opdringerig. Deze trekking is 12 km, maar gelukkig minder op en af, een redelijk vlakke route, best fijn met wat spierpijn van de tocht van gisteren. We genieten weer volop van de uitzichten, de mensen. Het is nog steeds wat mistig en bewolkt maar wel een paar graadjes warmer dan gisteren: zo'n 19/20 graden. Zelfs de zon laat zich soms zien! We eten weer bij een home stay, wederom heerlijk eten en hele vriendelijke mensen. Echt top, die ervaring! Ons busje pikt ons weer op en brengt ons naar het hotel. Vanavond besluiten we met de groep uit eten te gaan. Ons reisgezelschap bestaat uit nog 2 Nederlandse koppels en 1 Australisch koppel. Ze zijn allen wel een stuk ouder, zo tussen de 50 en 70 jaar. Opzich niet erg en ze zijn best gezellig, maar we hadden het wel leuk gevonden als er een stel van onze leeftijd tussen had gezeten. Het is overigens niet zo dat we de hele reis met deze mensen zitten opgescheept, maar we hebben een aantal dezelfde bouwstenen in de reis, waardoor we dus gedurende die bouwstenen een groepje vormen. 

Voordat we uit eten gaan, trakteren we onszelf op een massage, die hebben we wel verdiend na onze wandeltochten. Ferenc neemt een voet/been massage, ik ga voor een rug/nek/schouder massage. Die van Ferenc was goed, mijne ook maar best hardhandig. Dat verwacht je niet van die kleine, tengere Vietnameesjes. We lopen hierna richting de afgesproken plek (de rest van de groep verblijft in een ander hotel), en besluiten uiteindelijk om lekker fout te gaan eten bij een Italiaan. We bestellen allemaal een pizzaatje, die prima was. Ikzelf was heel blij, ik had eindelijk lotgenoten om wijn mee te drinken! Wijn is namelijk best prijzig in Vietnam, en Ferenc drinkt het niet, dus heb ik tot nu toe nog geen wijntje besteld op deze reis. Hij was HEERLIJK! Na het gezellige etentje struinen we nog wat langs de winkeltjes en gaan terug naar het hotel. Voor morgen staat de wekker nog vroeger: 06:45 uur. In bed verbazen we ons nog over en lachen we om de muziek die op de Vietnamese 'MTV' voorbij komt. Rare jongens, die Aziaten!

Zondag 23 februari

We hebben weer heerlijk geslapen en ontbeten, onze gids staat om 08:00 uur voor het hotel met het busje. We hebben een 2,5 uur rit voor de boeg, richting de zondagsmarkt in Bac Ha. Op deze markt wordt werkelijk van alles verkocht: groente, levende dieren zoals buffels, honden en zwijnen. Maar ook kleden, elektronica, gedroogd fruit en vis, en natuurlijk meer dan genoeg souvenirs. We hebben ons hier 2 uur lang verwonderd over de koopwaar, op welke manier de handel verkocht wordt en hoe men tot een prijs komt. Het was genieten, soms ook gruwelen. De Vietnamezen zijn niet diervriendelijk, ik als dierenvriend kan dat slecht hebben. We kopen nog wat leuke schaaltjes, en lopen terug om wat te lunchen met de groep. Hierna bezoeken we een dorpje van de Flower H'mong. De naam zegt het al: enorm kleurrijke klederdracht, de mooiste die we hebben gezien. We genieten weer van de mensen en het reilen en zeilen in het dorpje. Vervolgens stappen we het busje in, terug naar Lao Cai. Onderweg stoppen we nog even bij de grens met China. Niet bijzonder, maar wel grappig voor een fotootje. We komen na een lange terugrit aan in Lao Cai, waar we neerstrijken op een terrasje voor een welverdiende cappuccino. We eten er ook wat, hebben geen zin meer om rond te struinen om de tijd te verdoen tot de nachttrein terug naar Hanoi vertrekt. Het eten is smaakloos, maar de magen zijn gevuld. Op naar het treinstation, Sapa: je was heel indrukwekkend!!